بخشی از وصیت نامه شهید عباس احمدی
« با درود فراوان به رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران این قلب تپنده مستضعفان جهان، امید است که این حسین زمان این قلب جهان، این پیر جماران را تا ظهور مهدی(عج) حتی کنار مهدی نگه داشته شود. من رفتم به جبهه تا بتوانم کاری برای اسلام و خدمتی به امت شهیدپرور نمایم. آن قدر به جبهه می روم و می جنگم تا شهید شوم.
ای جوانان نکند در رختخواب ذلت بمیرید که حسین(ع) در میدان نبرد شهید شد. ای جوانان مبادا در غفلت بمیرید که علی در محراب عبادت شهید شد. مبادا در حال بی تفاوتی بمیرید که علی اکبر حسین در راه حسین(ع) و با هدف شهید شد.
ای مادران مبادا از رفتن فرزندانتان به جبهه جلوگیری کنید که فردا در محضر خدا نمی توانید جواب زینب را بدهید که تحمل 72 شهید را نمود و سلام مرا به رهبر عزیزم برسانید و بگویید تا اخرین قطره خونم سنگر گرم اسلام را ترک نخواهم کرد.....
با خداوند پیمان می بندم که در تمام عاشوراها و در تمام کربلاها باحسین(ع) همراه باشم و سنگر او را خالی نکنم تا هنگامی که همه احکام اسلام در زیر پرچم اسلامی امام زمان(عج) به اجرا درآید. ای کاش می توانستم صدبار به دست دشمن کشته شوم و دوباره زنده شوم تا با دشمنان اسلام مبارزه کنم. تا دشمن بداند مسلمان واقعی کدام است. مسلمان واقعی آن مبارزه گرانی هستند که درجبهه جنگ علیه دشمن می جنگند و هرلحظه بر سنگر آنان لرزهای می اندازند و جسد ناپاک انان را با خاک یکسان می کنند.....
. از ملت بزرگ و رزمنده، خواهانم که فقط خط اصلی و راه روح الله را ادامه دهند که تنها راه سعادت فقط همین راه است. با اینکه می دانیم، تمام ابرقدرت های شرق و غرب و نوکران آنها از این قدرت اسلام می هراسند دیگر چه بیمی داریم، با اینکه می دانیم فرمانده کل قوا امام زمان(عج) می باشد دیگر چه غم و چه گرفتاری داریم..
امیدوارم که بتوانیم تمام ابرقدرت های شرق و غرب و نوکران استعمار را بوسیله مکتب الهی از بین ببریم و حکومت الله را بر روی کار بیاوریم. من از کوچکی با دنیا وداع کرده بودم و به فرموده علی(ع) دنیا گذرگاهی است نه قرارگاه، پس انسانها باید به تعالی برسند تا نیکبخت شوند و این است شعار هر مسلمان که باید در تمام دنیا برپا شوند. جبهه دری از درگاه رحمت الهی است که تنها بر روی بندگان همیشه باز می شود. خداوندا از تو می خواهم که توفیق شهادت را نصیبم کنی و مرگ پرافتخاری که تنها آرزوی من است. به خدا قسم سعادت خویش را در شهادت می بینم
خدایا اینک به یاد تو و به منظور احیای دینم و تدام انقلابم به جبهه می روم نه بخاطر انتقام و یا نام و مقام. از خدا و امام زمان(عج) و نایب بر حق او می خواهم که به آن سو و آن راه که خود صلاح می دانند هدایتم کند. چه گوارا و خوب است و چه شیرین است شربت شهادت، شهادتی که در راه مبارزه حق با باطل و به فرمان خدا و رسول و قران و به فرمان امام امت زعیم عالیقدر امام خمینی بت شکن باشد.
وصیت می کنم که نگران و ناراحت اینکه من شهید شدم نباشید. از اینکه من شهید شدم افتخار کنید و به همدیگر تبریک بگویید و نگران و ناراحت رهبرمان، اماممان باشید و او را یاری دهید......
سلام خدمت خوانندگان این وصیتنامه می رسانم و از شما خواهش دارم این امام و این پیر جماران و این قلب تپنده مستضعفان و محرومان جهان را یاری دهید و از شما تقاضا دارم که به این جبهه ها هجوم ببرید و جوانان عزیز دیگر را یاری دهید و نگذارید خون این جوانان پایمال شود.....
ابرقدرت های جهانی بدانند که این عاشقان از شهادت نمی هراسند بلکه با آغوش باز به استقبالش می روند. ما پس از یکسره شدن کار صدام از طریق عراق رهسپار قدس خواهیم شد. اما چقدر مشتاقم که هرچه زودتر با این جوانان شهید بپیوندم و اگر شهادت نصیبم شد مرا در گلزار شهداء شهرک امام خمینی به خاک بسپارید.»
عباس احمدی